- meflûc
- (A.)[ جﻮﻠﻔﻡ ]felçli.♦ meflûc olmak felç olmak, kımıldayamaz hale gelmek.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
Osmanli Türkçesİ sözlüğü . 2015.
mefluç — sf., cu, esk., Ar. meflūc 1) İnmeli, felçli Mefluç kadın, başını eğiyor, ensesini Bedia ya uzatıyor. P. Safa 2) Bozuk, düzgün olmayan … Çağatay Osmanlı Sözlük
MEFLUC — Felc olmuş. İnmeli. Kımıldayamaz hâle gelmi … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
kötürüm — mefluc, oturak; düşkün … Çağatay Osmanlı Sözlük
felçli — sf. İnmeli, felç olmuş, mefluç Bütün o nefis yazılarını felçli olarak yazmıştır. H. Taner … Çağatay Osmanlı Sözlük
inmeli — sf. Bir tarafında inme bulunan, mefluç Hastanın sağ tarafı inmeli. P. Safa … Çağatay Osmanlı Sözlük
MEFLUCEN — Felce uğramış olarak. Mefluc olarak … Yeni Lügat Türkçe Sözlük